سورة هود
Mekka - 123 ajeta
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ
1. Elif-lam-ra. Ovo je Knjiga čiji se ajeti pomno nižu i od vremena do vremena objavljuju, od Mudrog i Sveznajućeg,
الَر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ
2. da se samo Allahu klanjate, - ja sam vam od Njega, da opominjem i da radosne vijesti kazujem -,
أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ
3.
da od Gospodara svoga oprosta tražite i da se pokajete, a On će vam
dati da do smrtnog časa lijepo proživite i svakom čestitom daće
zasluženu nagradu. A ako leđa okrenete, - pa, ja se, zaista, bojim za
vas patnje na Velikom danu.
وَأَنِ
اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا
حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَإِن
تَوَلَّوْاْ فَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ
4. Allahu ćete se vratiti, a On sve može!
إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
5.
Eto, oni grudi svoje okreću sa željom da se od Njega sakriju. A i kad
se u ruho svoje umotavaju, On zna ono što skrivaju i ono što pokazuju, -
On, uistinu, zna misli svačije.
أَلا
إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِينَ
يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
6.
Na Zemlji nema nijednog živog bića, a da ga Allah ne hrani. On zna gdje
će koje boraviti i gdje će sahranjeno biti. Sve to ima u jasnoj Knjizi.
وَمَا
مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ
مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ
7.
On je u šest vremenskih razdoblja nebesa i Zemlju stvorio - a Njegov
prijesto je iznad vode bio - da bi vas iskušao koji će od vas bolje
postupati. Ako ti rekneš: “Poslije smrti bićete doista oživljeni”,
nevjernici će sigurno reći: “Ovo nije ništa drugo do očita varka!”
وَهُوَ
الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ
عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن
قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ
الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ
8.
ako im Mi kaznu do roka određenog odgodimo, oni će sigurno reći: “Zašto
je zadržava?” A onoga dana kad im dođe, neće biti od njih otklonjena i
sa svih strana biće okruženi onim čemu su se rugali.
وَلَئِنْ
أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ
مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ
وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ
9. Ako čovjeku milost Našu pružimo, pa mu je poslije uskratimo, on pada u očajanje i postaje nezahvalnik.
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ
10.
A ako ga blagodatima obaspemo, poslije nevolje koja ga zadesila, on će
sigurno reći; “Nevolje su me napustile!” On je doista umišljen i
razmetljiv,
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ
11. a samo strpljive i oni koji dobra djela čine čeka oprost i nagrada velika.
إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَـئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
12.
Nemoj ti ništa od onoga što ti se objavljuje izostaviti, što tišti
grudi tvoje, zato da oni ne bi rekli: “Zašto mu nije poslano kakvo
blago, ili, zašto s njim nije došao melek?” Tvoje je da opominješ, a o
svemu se samo Allah brine.
فَلَعَلَّكَ
تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن
يَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ
إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ
13.
Zar oni da govore: “On ga izmišlja!” Reci: “Pa sačinite vi deset
Kur’anu sličnih, izmišljenih sura, i koga god hoćete, od onih u koje
pored Allaha vjerujete, u pomoć pozovite, ako je istina što tvrdite!”
أَمْ
يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ
مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ
صَادِقِينَ
14.
A ako vam se ne odazovu, onda znajte da se on objavljuje samo s
Allahovim znanjem i da nema boga osim Njega - zato muslimani postanite!
فَإِن
لَّمْ يَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ
اللّهِ وَأَن لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ
15.
Onima koji žele život na ovom svijetu i ljepote njegove - Mi ćemo dati
plodove truda njihova i neće im se u njemu ništa prikratiti.
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ
16.
Njih će na onom svijetu samo vatra peći; tamo neće imati nikakve
nagrade za ono što su na Zemlji radili i biće uzaludno sve što su
učinili.
أُوْلَـئِكَ
الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا
صَنَعُواْ فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
17.
Zar je onaj koji želi samo ovaj svijet kao onaj kome je jasno ko je
Gospodar njegov, na što se nadovezuje Kur’an kao svjedok Njegov, i još
prije njega Knjiga Musaova, putovođa i milost. To su oni koji vjeruju u
nj. A onima koji su se protiv njega urotili vatra će boravište biti.
Zato ti nikako ne sumnjaj u nj, on je zaista istina od Gospodara tvoga,
ali većina ljudi neće da vjeruje.
أَفَمَن
كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن
قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ
وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ
فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ
النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ
18.
Ima li nepravednije od onoga koji o Allahu izmišlja laži? Oni će pred
Gospodara svoga biti dovedeni, a svedoci će reći; “Ovi su izmišljali
laži o Gospodaru svome!” Neka Allahovo prokletstvo stigne mnogobošce,
وَمَنْ
أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَـئِكَ يُعْرَضُونَ
عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَـؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى
رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
19. koji od Allahova puta odvraćaju i krivim ga prikazuju; oni i u onaj svijet ne vjeruju.
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ
20.
Oni na Zemlji ne mogu Allahu umaći, niti, osim Allaha, drugog
zaštitinika imaju. Njima će patnja biti umnogostrućena, jer nisu htjeli
ni da čuju ni da bilo šta vide,
أُولَـئِكَ
لَمْ يَكُونُواْ مُعْجِزِينَ فِي الأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ
اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ
يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُواْ يُبْصِرُونَ
21. oni su sami sebe upropastili, - a neće im biti ni onih koje su izmišljali, -
أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ
22. oni će, zbilja, na onom svijetu biti sasvim izgubljeni.
لاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ
23.
Oni koji budu vjerovali i dobra djela činili i koji Gospodaru svome
budu odani biće stanovnici dženneta, u njemu će vječno boraviti.
إِنَّ
الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى
رَبِّهِمْ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
24. Ove dvije vrste su kao slijep i gluh i kao onaj koji vidi i čuje. A mogu li se oni uporediti/ Pa zašto ne razmislite?
مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالأَعْمَى وَالأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلاً أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ
25. I Nuha poslasmo narodu njegovu. “Ja sam tu” - govorio je on - “da vas otvoreno opominjem,
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
26. da se ne klanjate nikome drugom osim Allahu; ja se, zaista, plašim za vas patnje na nesnosnom danu.”
أَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ
27.
Glavešine naroda njegova, oni koji nisu vjerovali, rekoše; “Koliko mi
vidimo, ti si čovjek kao i mi, a vidimo da te bez ikakva razmišljanja
slijede samo oni koji su niko i ništa među nama; ne vidimo da ste vi
imalo od nas bolji, štaviše, mislimo da ste lažljivci.”
فَقَالَ
الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا
مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا
بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ
نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ
28.
“O narode moj.” - govorio je on - “da vidimo! Ako je meni jasno ko je
Gospodar moj i ako mi je On od Sebe dao vjerovjesništvo, a vi ste
slijepi za to, zar da vas silimo da to protiv volje vaše priznate?
قَالَ
يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّيَ
وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ
أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ
29.
O narode moj! Za ovo ja od vas ne tražim blaga, Allah će mene
nagraditi. I ja neću otjerati vjernike, oni će pred Gospodara svoga
izići; ali, ja vidim da ste vi narod koji ne zna.
وَيَا
قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالاً إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى
اللّهِ وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو
رَبِّهِمْ وَلَـكِنِّيَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ
30. O narode moj! Ko bi me od Allaha odbranio kad bi ih ja otjerao? Zašto se ne urazumite?
وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ
31.
Ja vam ne kažem: “U mene su Allahove riznice” - niti: “Meni je poznata
budućnost” - niti kažem: “Ja sam melek”, - a ne govorim ni o onima koje
vaše oči s prezirom gledaju: “Allah im nikakvo dobro neće dati” - ta
Allah dobro zna šta je u dušama njihovim -, jer bi se tada ogriješio.”
وَلاَ
أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلاَ
أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ
لَن يُؤْتِيَهُمُ اللّهُ خَيْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ
إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ
32.
“O Nuhu”, - rekoše oni - “ti si želio da se s nama raspravljaš i dugo
si se raspravljao. Daj neka se ostvari ono što nam prijetiš, ako istinu
govoriš!”
قَالُواْ يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
33. “To će vam učioiti samo Allah ako bude htio” - reče on -, “i vi nećete moći umaći.
قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ
34.
Ako Allah hoće da vas ostavi u zabludi, neće vam savjet moj koristiti,
ma koliko ja želio da vas savjetujem. On je Gospodar vaš i Njemu ćete se
vratiti”.
وَلاَ
يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ
يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
35.
Zar ovi da govore: “On ga izmišlja!” Reci: “Ako ga izmišljam, grijeh će
pasti na mene, a ja nemam ništa s tim što vi iznosite klevete”.
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ
36.
I Nuhu bi objavljeno: “Osim onih koji su već vjernici, niko više iz
naroda tvoga neće vjernik postati, zato se ne žalostite zbog onoga što
oni stalno čine,
وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ
37. I gradi lađu pred Nama i po Našem nadahnuću, i ne obraćaj Mi se više zbog nevjernika - oni će sigurno biti potopljeni!”
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلاَ تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
38.
I on je gradio lađu. I kad god bi pored njega prolazile glavešine
naroda njegova, rugale bi mu se. “Ako vi rugate nama” - govorio je on -,
“rugaćemo se i mi vama, onako kako se vi rugate,
وَيَصْنَعُ
الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ
مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا
تَسْخَرُونَ
39. i saznaćete, zaista, koga će snaći sramna kazna i ko će u vječnoj muci biti.”
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ
40.
I kad je zapovijed Naša pala i voda s površine Zemlje pokuljala, Mi smo
rekli: “Ukrcaj u lađu od svake životinjske vrste po jedan par, i čeljad
svoju - osim onih o kojima je bilo govora - i vjernike!” - a malo je
bilo onih koji su s njim vjerovali.
حَتَّى
إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن
كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ
الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ
41. I on reče: “Ukrcajte se u nju, u ime Allaha, neka plovi i neka pristane! Gospodar moj, uistinu, prašta i samilostan je.”
وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ
42.
I ona ih je ponijela na valovima velikim kao brda i Nuh zovnu sina
svoga koji se nalazio podaleko: “O sinko moj, ukrcaj se s nama, ne budi s
nevjernicima!
وَهِيَ
تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ
فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ
43.
a on reče: “Skloniće se na kakvo brdo koje će me od vode zaštiti.” -
“Niko danas Allahove kazne neće pošteđen biti, osim onoga kome se On
smilovao!” - reče Nuh, i val ih razdvoji, i on potopljen bi.
قَالَ
سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاء قَالَ لاَ عَاصِمَ
الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاَّ مَن رَّحِمَ وَحَالَ بَيْنَهُمَا
الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ
44.
I bi rečeno: “O Zemljo, gutaj vodu svoju, a ti, o nebo, prestani!” I
voda se povuče i ispuni se odredba, a lađa pristade na planini Al-Džudi,
i bi rečeno: “Daleko nek je narod nevjernički!”
وَقِيلَ
يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءكِ وَيَا سَمَاء أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاء
وَقُضِيَ الأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْداً
لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
45.
A Nuh je bio zamolio Gospodara svoga i rekao: “Gospodaru moj, sin moj
je čeljade moje, a obećanje Tvoje je zaista istinito i Ti si od mudrih
najmudriji!”
وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ
46.
“O Nuhu, on nije čeljade tvoje” - rekao je On - “jer radi ono što ne
valja, zato Me ne moli za ono što ne znaš! Savjetujem ti da neznalica ne
budeš.”
قَالَ
يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ
فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ
مِنَ الْجَاهِلِينَ
47.
“Gospodaru moj”, - reče - “tebi se ja utičem da Te više nikad ne
zamolim za ono što ne znam! Ako mi ne oprostiš i ne smiluješ mi se, biću
izgubljen.”
قَالَ
رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ
وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ
48.
“O Nuhu”, - bi rečeno - “iskrcaj se, s pozdravom Našim i blagoslovima
tebi i narodima koji će se izroditi od ovih koji su s tobom! Biće naroda
kojima ćemo davati da uživaju, a koje će poslije snaći Naša kazna
nesnosna! “
قِيلَ
يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَبَركَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَى أُمَمٍ
مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا
عَذَابٌ أَلِيمٌ
49.
To su nepoznate vijesti koje ti Mi objavljemo; ni ti ni narod tvoj
niste prije ovoga ništa znali. Zato budi strpljiv, ishod će, zaista, u
korist čestitih biti.
تِلْكَ
مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ
وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَـذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ
لِلْمُتَّقِينَ
50.
“I Adu- brata njihova Huda. “O narode moj”, - govorio je on - “Allahu
se klanjajte, vi drugog boga osim Njega nemate, vi samo neistine
iznosite.
وَإِلَى
عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم
مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ
51. O narode moj, ja ne tražim od vas nagrade za ovo; mene će nagraditi Onaj koji me je stvorio! Zašto se ne opametite?
يَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلاَ تَعْقِلُونَ
52.
O narode moj, molite Gospodara svoga da vam oprosti, i pokajte Mu se, a
On će vam slati kišu obilnu i daće vam još veću snagu, uz onu koju
imate, i ne odlazite kao mnogobošci!”
وَيَا
قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُرْسِلِ
السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ
وَلاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِينَ
53.
“O Hude”, - govorili su oni - “nisi nam nikakav dokaz donio, i mi na
samu tvoju riječ nećemo napustiti božanstva naša, mi tebi ne vjerujemo.
قَالُواْ يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ
54.
Mi kažemo samo to da te je neko božanstvo naše zlom pogodilo.” “Ja
pozivam Allaha za svjedoka” - reče on -, “a i vi posvjedočite da ja
nemam ništa s tim što vi druge Njemu ravnim smatrate,
إِن
نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ قَالَ إِنِّي
أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ
55. pored Njega; i zato svi zajedno protiv mene lukavstvo smislite i nimalo mi vremena ne dajte,
مِن دُونِهِ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لاَ تُنظِرُونِ
56.
ja se uzdam u Allaha, u moga i vašega Gospodara! Nema ni jednog živog
bića koje nije u vlasti Njegovoj; Gospodar moj zaista postupa pravedno.
إِنِّي
تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ
هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
57.
Pa ako okrenete leđa, - a ja sam vam saopćio ono što vam je po meni
poslano -, Gospodar moj će umjesto vas narod drugi dovesti, i vi Mu
ničim nećete nauditi; Gospodar moj zaista bdi nad svim”.
فَإِن
تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ
وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَيْئًا
إِنَّ رَبِّي عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ
58. I kad je došla kazna Naša, Mi smo, milošću Našom, Huda i vjernike s njim spasli i patnje surove ih poštedjeli.
وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
59.
Eto, to je bio Ad, on je dokaze Gospodara svoga poricao i bio
neposlušan poslanicima svojim, i pristajao uz svakog silnika, inadžiju.
وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْاْ رُسُلَهُ وَاتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ
60.
I prokletstvo je na ovom svijetu stalno bilo s njim, a biće i na
Sudnjem danu. Ad, doista, nije vjerovao u Gospodara svoga; daleko neka
je Ad, narod Hudov!
وَأُتْبِعُواْ
فِي هَـذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا
كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ
61.
I Semudu - brata njihova Saliha. “O narode moj”, - govorio je on -
“klanjate se samo Allahu, vi drugog boga osim Njega nemate! On vas od
Zemlje stvara i daje vam da živite na njoj! Zato ga molite da vam
oprosti, i pokajte Mu se, jer Gospodar moj je, zaista, blizu i odaziva
se.”
وَإِلَى
ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم
مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ
فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ
مُّجِيبٌ
62.
“O, Salihu”. - govorili su oni - “ti si među nama prije ovoga cijenjen
bio. Zašto nam braniš da se klanjamo onome čemu su se preci naši
klanjali? Mi uveliko sumnjamo u ono u čemu nas ti pozivaš.”
قَالُواْ
يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـذَا أَتَنْهَانَا أَن
نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا
تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ
63.
“O, narode moj”, - govorio je on - “da vidimo: ako je meni jasno ko je
Gospodar moj i ako mi je On sam vjerovjesništvo dao, pa ko će me od
Allaha odbraniti ako Ga ne budem slušao, ta vi biste samo uvećali
propast moju.
قَالَ
يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةً مِّن رَّبِّي
وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ
فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ
64.
O, narode moj, evo ova Allahova kamila je znamenje za vas, pa pustite
je neka pase po Allahovoj zemlji i ne činite joj nikakvo zlo, da vas ne
bi zadesila kazna bliska.”
وَيَا
قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي
أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ
65. Ali, oni je zaklaše, pa on reče: “Živjećete u zemlji svojoj još samo tri dana, to je istinita prijetnja”.
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ
66.
I kad je došla kazna Naša, Mi smo, milošću Našom, Saliha i vjernike s
njim spasili od sramote toga dana, - Gospodar tvoj je, uistinu, moćan i
silan -,
فَلَمَّا
جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ
بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ
الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ
67. a one koji su činili zlo pogodio je strašan glas i oni su u zemlji svojoj osvanli mrtvi, nepomični,
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
68. kao da na njoj nikad nisu ni postojali. Semud, doista, u Gospodara svoga nije vjerovao; daleko neka je Semud!
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ
69.
I Ibrahimu smo izaslanike Naše poslali da mu donesu radosnu vijest.
“Mir!” - rekoše; - “Mir!” - odgovori on, i ubrzo im donese pečeno tele.
وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاء بِعِجْلٍ حَنِيذٍ
70.
A kad vidje da ga se ruke njihove ne dotiču, on osjeti da nisu gosti i
obuze ga neka zebnja od njih. “Ti se ne boj!” - rekoše oni -, “mi smo
Lutovu narodu poslani.”
فَلَمَّا
رَأَى أَيْدِيَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ
خِيفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ
71. A žena njegova stajaše tu, i Mi je obradovasmo Ishakom, a poslije Ishaka Jakubom, i ona se osmjehnu.
وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ يَعْقُوبَ
72. “Jadna ja!” - reče - “zar da rodim ovako stara, a i ovaj moj muž je star. Ovo je zaista nešto neobično!”
قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ
73.
“Zar se čudiš Allahovoj moći?” - rekoše oni -, “Allahova milost i
Njegovi blagoslovi su na vama, obitelji vjerovjesničkoj. On je dostojan
hvale i On je plemenit!”
قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ
74. I pošto Ibrahima prođe strah i dođe mu radosna vijest, on se poče raspravljati sa Našim izaslanicima o Narodu Lutovu;
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ
75. Ibrahim je zaista bio dobrodušan, sažaljiv i odan.
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ
76. “O Ibrahime, prođi se toga, naređenje od Gospodara tvoga je stiglo; njih će stići patnja sigurno!”
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ
77. I kad izaslanici Naši dođoše Lutu, on se zbog njih nađe u neprilici i bi mu teško pri duši, pa reče: “Ovo je mučan dan!”
وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَـذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ
78.
I narod njegov pohrli njemu, - a i prije su radili sramotna djela. “O
narode moj”, - reče on - “eto mojih kćeri, one su vam čistije! Bojte se
Allah i pred gostima mojim me ne sramotite! Zar među vama nema razumna
čovjeka?”
وَجَاءهُ
قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ
السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَـؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ
فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ
رَّشِيدٌ
79. “Ti znaš da nam nisu potrebne tvoje kćeri” - rekoše oni -, “ti doista znaš šta hoćemo mi”.
قَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ
80. “Ah, da ja samo imam moć” - reče on - “ili da se mogu osloniti na nekog snažnog!”
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ
81.
A meleki rekoše” “O Lute, mi smo izaslanici Gospodara tvoga, oni tebi
ne mogu nauditi. Ti kreni sa čeljadi svojom u gluho doba noći bez žene
svoje, nju će zadesiti isto što i njih, i neka se niko od vas ne
obazire! - Rok im je praskazorje, a zar praskazorje nije blizu?”
قَالُواْ
يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُواْ إِلَيْكَ فَأَسْرِ
بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ
إِلاَّ امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ
الصُّبْحُ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ
82.
I kada pade naredba Naša, Mi sve prevrnusmo, ono što je bilo gore - bi
dolje, i na njih kao kišu grumenje od pečena blata spustismo, koje je
neprekidno sipalo,
فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ
83. obilježeno od Gospodara tvoga, - a ono nije daleko ni od jednog nasilnika.
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ
84.
I Medjenu - brata njihova Šuajba. “O narode moj,”, - govorio je on -
“Allahu se klanjajte, vi drugog boga osim Njega nemate, i krivo na litru
i na kantaru ne mjerite. Vidim da u obilju živite i bojim se da vas
jednog dana ne zadesi kazna, pa da svi nastradate.
وَإِلَى
مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا
لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ
إِنِّيَ أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ
مُّحِيطٍ
85.
O narode moj! Pravo mjerite ne litru i na kantaru i ne zakidajte
ljudima stvari njihove i ne činite zlo po zemlji praveći nered.
وَيَا
قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ
تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ
مُفْسِدِينَ
86. Bolje vam je ono što Allah ostavlja kao dozvoljeno, ako hoćete da budete vjernici; a ja nisam vaš čuvar”.
بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ
87.
“O Šuajbe”, - govorili su oni - “da li vjera tvoja traži od tebe da
napustimo ono čemu su se naši preci klanjali ili da ne postupamo sa
imanjima našim onako kako nam je volja? E baš si “pametan” i “razuman”!”
قَالُواْ
يَا شُعَيْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ
آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ
الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ
88.
“O narode moj”, - govorio je on - shvatite da je meni jasno ko je
Gospodar moj i da mi je On dao svega u obilju. Ja ne želim da činim ono
što vama zabranjujem; jedino želim da učinim dobro koliko mogu, a uspjeh
moj zavisi samo od Allaha; u Njega se uzdam i Njemu se obraćam.
قَالَ
يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي
وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ
إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا
اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ
وَإِلَيْهِ أُنِيبُ
89.
O narode moj, neka vas neslaganje sa mnom nikako ne dovede do toga da
vas zadesi ono što je zadesilo Nuhov narod ili Hudov narod ili Salihov
narod. A i Lutov narod nije mnogo prije vas živio.
وَيَا
قَوْمِ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ
قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ
مِّنكُم بِبَعِيدٍ
90. I tražite oprost od Gospodara svoga, i onda Mu se pokajte! - Gospodar moj je, uistinu, samilostan i pun ljubavi.
وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ
91.
“O Šuajbe”, - rekoše oni - “mi ne razumijemo mnogo toga što ti govoriš,
a vidimo da si ti među nama jadan; da nije roda tvoga,mi bismo te
kamenovali, ti nisi nama drag”.
قَالُواْ
يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ
فِينَا ضَعِيفًا وَلَوْلاَ رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا
بِعَزِيزٍ
92.
“O narode moj”, - reče on - “zar vam je rod moj draži od Allaha, koga
sasvim odbacujete? Gospodar moj dobro zna ono što vi radite!
قَالَ
يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ
وَرَاءكُمْ ظِهْرِيًّا إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ
93.
O narode moj, činite sve što možete, a činiću i ja. Vi ćete sigurno
saznati koga će kazna stići koja će ga osramotiti i ko je lažac. Pa,
čekajte i ja ću s vama čekati”
وَيَا
قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ
مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَارْتَقِبُواْ
إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ
94.
I kada je pala naredba Naša, Mi smo, iz milosti Naše, Šuajba i vjernike
s njim spasili, a one koji su zlo činili pogodio je užasan glas i oni
su u zemlji svojoj mrtvi, nepomični osvanuli,
وَلَمَّا
جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ
بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ
فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
95. kao da na njoj nikada nisu ni postojali. Daleko bio Medjen kao i Semud!
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ
96. I Musaa smo poslali sa znamenjima Našim i dokazom jasnim
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
97. faraonu i glavešinama njegovim, ali se oni povedoše za faraonovim naređenjem, a njegovo naređenje nije bilo razumno.
إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُواْ أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ
98. Na Sudnjem danu on će svoj narod predvoditi i u vatru ga uvesti, a užasno je mjesto u koje će doveden biti!
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
99. Na ovom svijetu ih je pratilo prokletstvo, a pratiće ih i na onom; strašan će biti “dar” kojim će darivani biti!
وَأُتْبِعُواْ فِي هَـذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ
100. To su neke vijesti koje ti o gradovima kazujemo; neki od njih još postoje, a neki su sa zemljom sravnjeni.
ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ
101.
Mi nismo prema njima bili nepravedni, već oni samo prema sebi. I kada
bi pala naredba Gospodara tvoga, ništa im nisu pomogla božanstva njihova
kojima su se, a ne Allahu, klanjali, samo bi im propast njihovu
povećali.
وَمَا
ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ
آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَيْءٍ لِّمَّا جَاء
أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ
102.
Eto, tako Gospodar tvoj kažnjava kad kažnjava sela i gradove koji su
nasilje činili. Kažnjavanje njegovo je zaista bolno i strašno.
وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ
103.
To je pouka za one koji se plaše patnje na onom svijetu; a to je Dan
kada će svi ljudi biti sabrani i to je Dan kada će svi biti prisutni,
إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ
104. a Mi ga odgađamo samo za neko vrijeme.
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ
105. Onoga dana kad dođe, bez dopuštenja Njegova niko ni riječ neće izustiti, a među njima biće nesrećnih i srećnih.
يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ
106. I nesrećni će u džehennem, u njemu će teško izdisati i udisati;
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ
107.
dok je nebesa i Zemlje, u njemu će ostati, - osim ako drukčije Gospodar
tvoj ne odredi. Gospodar tvoj, zaista radi ono što želi.
خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ
108.
A srećni će u džennet; dok je nebesa i Zemlje, u njemu će boraviti, -
osim ako drukčije Gospodar tvoj ne odredi; biće to dar koji će
neprekidno trajati.
وَأَمَّا
الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ
السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ
109.
Zato ne sumnjaj u to šta će biti s onima koji se klanjaju ovima; oni se
klanjaju onima kojima su se, još prije, klanjali preci njihovi. Mi ćemo
im doista ono što su zaslužili - bez odbitka dati!
فَلاَ
تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَـؤُلاء مَا يَعْبُدُونَ إِلاَّ
كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ
غَيْرَ مَنقُوصٍ
110.
I Musau smo Knjigu dali, pa su se o njoj u mišljenju podvojili. I da
nije Riječi Gospodara tvoga ranije izrečene, bilo bi s njima svršeno,
jer oni u nju sumnjaju mnogo.
وَلَقَدْ
آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ
سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ
مِّنْهُ مُرِيبٍ
111. I svima njima će Gospodar tvoj prema djelima njihovim platiti, jer On dobro zna ono što su radili.
وَإِنَّ كُـلاًّ لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
112.
Ti idi pravim putem, kao što ti je naređeno, i nek tako postupe i
vjernici koji su uz tebe, i objesni ne budite, jer On dobro vidi ono što
radite.
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
113.
I ne držite stranu onih koji nepravedno postupaju, pa da vas vatra
prži; vi nemate drugih zaštitnika osim Allaha, inače, nema vam pomoći!
وَلاَ
تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا
لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ
114.
I obavljajte molitvu početkom i krajem dana, i u prvim časovima noći!
Dobra djela zaista poništavaju rđava. To je pouka za one koji pouku
žele.
وَأَقِمِ
الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ
الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ
115. I strpljiv budi! Allah doista neće uskratiti nagradu onima koji dobra djela čine.
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
116.
A zašto je među narodima prije vas bilo samo malo čestitih, koji su
branili da se na Zemlji nered čini, koje smo Mi spasili! A oni koji su
zlo radili odavali su se onome u čemu su uživali, i grešnici su postali.
فَلَوْلاَ
كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُوْلُواْ بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ
عَنِ الْفَسَادِ فِي الأَرْضِ إِلاَّ قَلِيلاً مِّمَّنْ أَنجَيْنَا
مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ
مُجْرِمِينَ
117. Gospodar tvoj nije nikada nepravedno uništavao sela i gradove ako su stanovnici njihovi bili dobri.
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ
118. A da je Gospodar tvoj htio, sve bi ljude sljedbenicima jedne vjere učinio. Međutim, oni će se uvijek u vjerovanju razilaziti,
وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ
119.
osim onih kojima se Gospodar tvoj smiluje. A zato ih je i stvorio. I
ispuniće se riječ Gospodara tvoga: “Napuniću, zaista, džehennem
džinnovima i ljudima - zajedno!”
إِلاَّ
مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ
لأَمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
120.
I sve ove vijesti koje ti o pojedinim događajima o poslanicima kazujemo
zato su da njima srce tvoje učvrstimo. I u ovima došla ti je prava
istina, i pouka, i vjernicima opomena.
وَكُـلاًّ
نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاء الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ
وَجَاءكَ فِي هَـذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ
121. I reci onima koji neće da vjeruju: “Radite što god možete, a i mi ćemo raditi;
وَقُل لِّلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ
122. i čekajte, i mi ćemo čekati!”
وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ
123.
Allah zna tajne nebesa i Zemlje i Njemu se sve vraća, zato se samo
Njemu klanjaj i samo se u Njega uzdaj! A Gospodar tvoj motri na ono što
radite.
وَلِلّهِ
غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ
فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا
تَعْمَلُونَ
Nema komentara:
Objavi komentar